خلاقیت نباشد کار نقاشی تمام است
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۳۸۶۳۵
نقاشیهایی در طول تاریخ جاودانه شدند که با مسائل دینی و مذهبی ممزوج شدهاند. نقاشیهای دوران رنسانس، کلیساها، معابد و اماکن دینی و اعتقادی ادیان و مذاهب مختلف را ببینید. سالهای سال است خودنمایی میکنند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، هنرمند است؛ هنرمندی از جنس ایثار، دفاع مقدس، شهید و شهادت. سالهای سال با شهدا و رزمندگان همراه و همنشین بوده و از سر همین همنشینی، نقاشهایش رنگ و نمایی متفاوت، حماسی و جهادگونه دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قالب کارش کشیدن چهره شهدا بوده و معتقد است آفرینش این دست آثار، کار دلی و خدایی است که تأثیر هنر روی مخاطب را چند برابر میکند و روح و روانش را جلا میدهد.
مصطفی شعرباف، نقاش ۵۹ ساله اصفهانی است و خودش میگوید نقاش شهدا است.
با این نقاش که حدود ۲۷ سال از عمرش را در لباس مقدس سپاه به اسلام و ایران سلامی خدمت کرده به گفتوگو نشستهایم که در ادامه میخوانید.
چه زمانی هنر نقاشی را به شکل حرفهای آغاز کردید؟
قبل از دانشگاه از ۱۵ سالگی نقاشی را آغاز کردم و آموختههایم پس از حضور در بسیج محله و مسجد بیشتر و بیشتر شد. ابتدا با عکس شهدا و شخصیتها سر و کار داشتم و آنها را نقاشی میکردم.
پس از اخذ مدرک دیپلم، آذرماه سال ۱۳۶۰ وارد سپاه پاسداران و لشکر مقدس امام حسین (ع) شدم؛ البته نه بهعنوان نقاش بلکه بهعنوان رزمنده. یکسال بعد در زمان جنگ و در سال ۱۳۶۱ در مسیر مناطق جنگی تصادف کردم و مجروح شدم.
پس از بهبودی، بیشتر فعالیتهایم را در مسجد انقلاب اصفهان دنبال کردم. خجالت میکشیدیم بگویم نقاش هستم اما به مرور کار را به نقاشی چهره شهدای وطن شروع کردم.
آن روزها به محض اینکه یک نفر شهید میشد، خانوادهها به مسجد انقلاب مراجعه میکردند. این مسجد چاپخانه فعالی داشت و اعلامیه و تصاویر شهدا را چاپ میکرد و به نوعی به خانوادهها و بستگان شهدا و ایثارگران آرامش میداد.
دو قطعه عکس بزرگ برای تابوت و حجله شهدا، یک پارچه شش متری برای سر در منازل و همچنین مقوایی منقوش به عکس قدس شریف که عکس شهدا را روی آن میچسباندند در این مسجد تهیه میشد.
مسئولیت شما در آن زمان چه بود؟
من مسئول عکس شهدا بودم. ابتدا طرح تهیه و سپس از روی عکس شهید نقاشی میکردم. نقاشی به شکل سیاه قلم و سیاه و سفید با یک قطره خون و نام شهید در پایین هر نقاشی بود. امروز هم برخی از تصاویر خاطرهانگیز آن دوران، در ابعاد یک متر در ۷۰ سانتیمتر در مساجد یا هیئتهای مذهبی شهر اصفهان نصب هستند.
در واقع از اینجا کار را با شهدا شروع کردم؛ در حین کار مامویتهایی به لشکر امام حسین (ع) داشتیم که نقاشی روی دیوارهاهای محوطه پادگان از آن جمله بود. نقاشی روی دیوار و محوطه بیمارستان امام سجاد (ع) فاو عراق هم از دیگر کارهای ما بود که برای زیباتر شدن محوطه و درآمدن وضعیت خشونت بار و سنگین بیمارستان از وضعیت جنگی انجام شد.
کار نقاشی روی دیوارها را در طول دوران دفاع مقدس ادامه دادیم؛ رزمندگان و بسیجیان پای این دیوارها عکس میگرفتند و خاطراتشان را با این نقاشیهای دیواری تثبیت میکردند.
پس از اتمام دوران جنگ تحمیلی چگونه کار هنری را ادامه دادید؟
در سال ۱۳۸۶ در واقعه دیوار کشی از ارتفاع شش متری سقوط کردم و به شدت آسیب دیدم. این سقوط، اثر همان تصادف و جراحتی بود که در دوران جنگ برداشته بودم چراکه در یک لحظه بی هوش شدم. آن سالها پس از مدتی طرح و نقشها از روی پارچه و مقوا، روی بنرهایی که تازه به بازار آمده بودند، منتقل شد. ورود بنر و کارهای سیستمی کسب و کار ما را تخته کرد و در مجموع همه این عوامل باعث شد، از نقاشی تبلیغاتی به سمت نقاشی هنری تغییر رویه هنری دادم. این تغییر و تحول هنری حدود چهار سال طول کشید، شروع کار در این دوره با رنگ پلاستیک و آبرنگ بود و در ادامه از کارهای کوچک نقاشی با آبرنگ شروع کردم، هر چند در زمان کار نقاشی تبلیغاتی هم آبرنگ را تمرین کرده بودم.
آبرنگ در واقع مشکلترین قسمت انواع نقاشی است چرا که در سایر نقاشیها فرصت آزمون و خطا دارید، اما در نقاشی با آبرنگ اینگونه نیست. در عین حال که قلم را بر سطح میگذارید از ابتدا تا انتها کمیت رنگ و سیر و باز بودن رنگ و بقیه مراحل را با دقت و سرعت متناسبی باید دنبال کنید تا در آبرنگ حرفهای شوید.
نقاشی با آبرنگ را از چه سالی دنبال کردید؟
از حدود سال ۷۰ به شکل حرفهای کار با آبرنگ را آغاز کردم و همانگونه که اشاره کردم قبل از آن نیز به شکل محدود با آبرنگ کار کرده بودم اما در مجموع بیشتر تولید آثار هنری ما در دوره جنگ با رنگ پلاستیک طراحی و تولید میشد.
سال ۸۶ که از ارتفاع سقوط کردم، با حدود ۲۷ سال سابقه کار نظامی بازنشسته شدم. همان سال مغازهای در سپاهان شهر اصفهان تأسیس کردم و کار آبرنگ را با کادرهای کوچک شروع کردم و به مرور زمان این کادرها راتوسعه دادم تا به کادر ۵۰ در ۷۰ رسیدم و با سفارش از بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، اثرگذاری و دیده شدن آثارم وارد مرحله تازهای شد.
تصاویری از شهدا که با جرئت خوبی کار کردم و این آغاز جرقهای در عکسها و تصاویر شهدا در شهر بود که در ابعاد بزرگ طراحی شدند و شهرداری هم از آنها استقبال کرده و در سطح شهر نصب شد. مدتی بعد هم مشاهیر و چهرههای مانگار اصفهان را نقاشی کردم.
آموزش هم دارید؟
آموزشهایی در مغازه داشتم اما بنای آموزش نداشتم. بیشتر به دنبال کار هنری برای شهدا و دفاع مقدس بودم. در این دورهه عکس شهدا به خوبی جای خود را در شهر اصفهان پیدا کرد و حتی در فرودگاه نیز کارت پستالهایی با نقاشی شهدا تهیه شد. در ورودیهای شهر شهیدپرور اصفهان این تصاویر خودنمایی میکنند. همچنین ادارات و دانشگاههای متعددی در تهران و اصفهان این تصاویر را نصب کردند.
در جشنوارهها یا نمایشگاهها حضور داشتهاید یا عنوان و رتبه آوردهاید؟
بله؛ چند سال قبل جشنوارهای دری یک از مراکز آموزش عالی تهران برگزار شده بود و من با اثر سردار دلها رتبه اول را کسب کردم. قبل از آن نیز پنج نمایشگاههایی در گالریهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حوزه هنری داشتهام.
مغازه را چه کردید؟
۹ سالی میشود مغازه را تعطیل کردم و کار را در خانه دنبال میکنم. ب یشتر متقاضیان آموزشهای هنری از بانوان هستند. تا قبل از شیوع ویروس کرونا کلاسهایی داشتم و افرادی در کلاس بودند که مدرس دانشگاه یا گالری دار بودند. متأسفانه بچه مذهبیها کلاس نمیآیند و کمتر در این برنامههای هنری حاضر میشوند.
علت چیست؟
نقاشی یک یاز روحی است. شاید علت این باشد که بچه مذهبیها با توجه به ارتباطات روحی که با دعا و نیایش دارند کمتر به سمت این فعالیتها میآیند. بهطور معمول افرادی که در فضاهای سخت، شلوغ و پر استرس زندگی میکنند به سمت نقاشی میآیند چرا که نقاشی نوعی نرمکننده و آرامش دهنده روح است.
خانمهایی هستند که به گالری میآیند و هزینه میکنند اما خانوادههای مذهبی کمتر دنبال ورود به این آموزشها هستند. آبرنگ هم هنری ریسکی است. گاهی چند اثر آبرنگ تولید میکنید اما فقط یکی از آنها تاپ در میآید.
مقواهای با کیفیت با قیمت ۳۰۰ هزار تومان که نیاز ضروری کارهای خاص است یا مقوای کرهای یا وینروز که قیمت بالایی دارند. این هنر دورریزهایی دارد تا به مراحل بالاتر هنری برسید. من در کشیدن نقاشی شهدا مهارت دارم اما اگر سوژهای دیگر باشد امکان آزمون و خطا در اثر من بیشتر است.
اشاره کردید که حدود ۹ سال است مغازه را تعطیل کردهاید. پس از آن کجا فعالیت هنری خود را ادامه دادید؟
کارگاهی در طبقه پایین منزل راه انداختم و کار میکنم.
آسیبهای نقاشی آبرنگ از دیدگاه شما؟
آبرنگ نقاشی گرانی است؛ مقوای آرت فرانسوی یا نوع دیگری که ایتالیایی است کیفیت بسیار خوبی دارند. رنگهای سن پترزبورگ از روسیه یا وینزور هم از بهترینها برای آبرنگ هستند و در کیفیت کارها تأثیر زیادی دارند. مقوای ایرانی واترکالور هم مقوای بدی نیست اما نکته این است که برای هر بافتی یک سوژه خاص بهتر است.
اساس من در نقاشی، تاچ است و کمتر به محو کاری و رئالیسم گرایش دارم. سبک کار من امپرسیونیسم و تاچ قلم است. اثرگذاری قلم محدوده قلم را نشان میدهد یا میبینیم گاهی به تاری و محوشدن میگراید. مقواهایی هستند که قلم را به سمت محوشدن اثر میبرند و من بیشتر از مقواهای فابریانو استفاده میکنم که البته برخی از اینها خوب در نمیآیند و ما با شگردهایی مقوا را زیرسازی میکنیم و به مرور تلاش میکنیم اثر خوب از کار در بیاید.
تصویر عکاسی در آبرنگ اهمیت زیادی دارد و مهم است که عکس و همان رنگ اصلی در نقاشی بکار برود. پس از آن است که تصویر اصلی در نمایشگاهی نگهداری میشود و بقیه را به شکل تکثیر در فضاهای مختلف استفاده میکنند.
آبرنگ از آسیب پذیرترین رشتههای نقاشی است چون رنگ به صورت ترانس ترانس شده و همچنین از رنگ سفید هم نمیتوان استفاده کرد. آبرنگ در معرض نور خورشید آسیب پذیر است و یو وی نور خورشید اثر آبررنگ را خراب میکند. از طرف دیگر نقاشی رنگ و روغن ماندگار است، اما آبرنگ اینگونه نیست.
همانطور که اشاره کردم، خودم کارم را با نقاشی تبلغاتی شروع کردم. در آن روش آب حلال رنگ پلاستیک بود. نمونه آن آفیشهای بالای سردر سینماها بود که با رنگ پلاستیک کار میکردند و زیبایی و ماندگاری داشت. آن زمان در پردیس هنر، زیر نظر دانشگاه تهران تحصیل میکردم.
کدام نقاشی خودتان بیشتر به دلتان نشست؟
کارهای چهره شهید کاظمی، شهید خرازی خیلی خوب شدند. تصویر شهید آوینی هم خوب از آب در آمد. همواره سعی میکنم راهها و طرحهای جدیدی پیدا کنم. شاید عکسهای گذشته جذابیتی برای من نداشته باشند اما هر روز برای من تازگی دارد و دنبال حسی هستم که آن حس با من حرف بزند؛ در مجموع از تکرار فراری هستم و با قاطعیت میگویم اگر خلاقیت و نوآوری نباشد، کار نقاشی تمام است.
در حال حاضر مشغول تولید چه اثر ی آثار نقاشی هستید؟
سوژه نقاشی مادران شهدا را دنبال میکنم. نقاشی من در پس این چهره باید با مخاطب حرف بزند. در اینجا ساختار و تکنیک یک بحث است و روح کار، بحث دیگری است. سواد کلاسیک ارزش و جایگاه خود را داد اما اینکه فعالیت ما با گوشت و پوستمان عجین شده باشد اصل و بنیاد فعالیت هنری است.
کدام آثار هنری و نقاشیها در تاریخ ماندگارتر بودند؟
نقاشیهایی در طول تاریخ جاودانه شدند که با مسائل دینی و مذهبی ممزوج شدهاند. نقاشیهای دوران رنسانس، کلسیاها، معابد و اماکن دینی و اعتقادی ادیان و مذاهب مختلف را ببینید. سالهای سال است خودنمایی میکنند.
سوژههایی که با مذهب عجین بودند، پایدار ماندند، اما بقیه کارها تا یک زمانی کشش و ظرفیت دیده شدن دارند و پس از مدتی کم فروغ میشوند. استادان بسیار خوبی در نقاشی داریم که کارهای زیبایی تولید میکنند اما فرق ما با آنها این است که سوژهای مقدس را تصویر میکنیم که جاودانه است و من بهعنوان هنرمند خودم را به آنها وصل میکنم. وقتی شما میگوئید میخواهم با شما گفتوگو کنم، در واقع من نوعی کسی نیستم و این شهدا، بزرگان و عالمان و فرهیختگان هستند که ماندگار و جاودانهاند و به اثر من ارزش هدیه میکنند.
زمانی نمایشگاهی داشتم که برخی پای تابلوها گریه میکردند. در یکی از مراکز تابلویی از مادر شهید کشیده بودم که بازدیدکنندهای به محض مشاهده تصویر نشست و نتوانست روی پای خودش بایستد.
این فقط بحث نقاشی نیست. بلکه کلیدی بنام تکنیک یا نقاشی داریم که بیننده را به ماورا و متافیزیک وصل میکن، اما اگر به نقاش وصل شد این همان سقوط هنرمند است. ما این وسط حلقه واسط هستیم و باید با این نقاشی و هنرمان روی مخاطب تأثیر بگذاریم. این تأثیر باید تأثیر الیالله باشد. اگردر این مسیر بودیم، چه در دنیا و چه در آخرت موفق هستیم. مخاطب تولیدات هنری ما هیئتها یا پادگانها بودند و زیاد درباره مباحث هنری اطلاع نداشتند. درواقع این تولیدات را پولی نمیدیدند.
امروز در حال نقاشی سیر جنگ تحمیلی با صحنههایی از حماسه، انفجار، شهادت و مقاومت با آب مرکب هستم و از نظام و دولت انتظار دارم این آثار را ببیند و حمایت کند. فردی نمیآید این نقاشیها را بخرد و در اتاق یا محل زندگی خود بزند، اما من بهعنوان فردی که کار فرهنگی میکنم و این فرهنگ در راستانی روح مبارزه و جهاد است باید حمایت شوم. این کارها، آثار وضعی و موقتی نیست و اثر آن در رویدادهای ملی و مذهبی و حتی راهپیماییها مشخص میشود.
هنرمند این عرصه هزینه میکند و وقت و زمان میگذارد تا جاودانهها را جاودانه کند.
سازمانهای نظامی و دولتی باید این آثار را سفارش بدهند، بخرند ودر فضاهای مناسب نصب کنند. گاهی مدیر یک مجموعه فرهنگی اینها را چیز کوچکی میبیند چرا که اینکاره نبوده و ارزش این آثار را درک نمیکند.
مسئول باید پای این کارهای هنری، ریسک کند و پای این ریسک بایستد. اگر بخواهیم کار هنری در جامعه اثرگذار باشد باید با نوآوری و خلاقیت همراه باشد. بچه مذهبیها حتی اثری که دیدهاند را باتهران مقایسه میکنند. کار نو، جنجالی است و تا زمانی که جا بیفتد نیاز به حمایت دارد.
کد خبر 617101منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهدا دفاع مقدس هنرمندان اکران تصاویر شهدا آبرنگ نقاشی آبرنگ هنر نقاشی گفتگو با هنرمندان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق رنگ پلاستیک شروع کردم دفاع مقدس کار نقاشی عکس شهدا نقاشی ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۳۸۶۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازی محل رشد خلاقیت دانش آموز است
خبرگزاری مهر_ گروه جامعه؛ روز معلم که میشود همه ما به یاد معلمانمان میافتیم؛ خانوادهها از معلمان فرزندانشان تقدیر میکنند؛ مدیران مدارس برای معلمان خود هدایایی در نظر میگیرند و آموزش و پرورش در هر استان و شهر هم سعی دارد هر ساله به مناسبت روز معلم از معلمان نمونه خود تقدیر کند.
در این میان اما معلمانی هستند که بدون چشم داشتی، بدون آنکه از تدریس و زحماتشان کسی تقدیری داشته باشد؛ همچنان معلمی را با شوق و علاقه ادامه میدهند.
به بهانه روز زیبای معلم تلاش میکنیم در چند مصاحبه با تعدادی از این معلمان گفتوگو داشته باشیم.
بخشی از این معلمان معلمان طرح امین هستند؛ طرحی که از مدتها قبل بر اجرای آن تاکید شده بود اما سالها به صورت محدود اجرایی شد؛ طرحی از سوی حوزه علمیه برای پرورش طلاب معلم که چند ساعتی در هفته میهمان مدارس باشند.
میخواهم دوست دانش آموزانم باشم
حجت قلی نژاد یک روحانی طرح امین است که در چند سال گذشته در مدارس استان آذربایجان غربی شهر ارومیه مربی و معلم پرورشی بوده است؛ با او که یک طلبه و معلم روحانی است؛ در مورد جایگاه معلم و میزان اثرگذاری او بر شخصیت دانش آموزان صحبت کردیم.
قلی نژاد با بیان اینکه در کنار درس تلاش میکنم یک روحانی با اخلاق و دوستی برای دانش آموزانم باشم؛ گفت: یکی از مواردی که در ذهنم بود با حضور در مدرسه اجرای آن را ببینم این بود که بتوانم نگرانش نگرش کودکان را نسبت به اسلام و روحانیت در مدارس مثبت کنم. چند ماه در مدرسه فقط به این موضوع متمرکز شدم که در کنار تدریس در خصوص اسلام و انقلاب هم با دانش آموزان صحبت کنم.
وی با بیان اینکه در فعالیتهای مدرسه متوجه شدم اگر ایجاد مقبولیت نکنم هیچ وقت نمیتوانم موفق شوم؛ گفت: باید کودک در ابتدا مرا در قلبش جا دهد و نگرشی مثبت و خاطره خوبی از درس با من داشته باشد تا به صحبتهایم هم گوش دهد. این کار را با بازی برای بچهها انجام دادم.
این معلم شهرستان ارومیه افزود: در زنگهای تفریح یا زمانهای استراحت در کلاس درس در حالی که لباس روحانیت همچنان بر تنم است با دانش آموزان بازی میکنم؛ میدانم بازی بهترین فرصت برای رشد خلاقیت و همچنین ایجاد صمیمیت بین مربی و معلم با دانش آموز است.
این معلم طرح امین خاطر نشان کرد: بهترین اثرگذاری برای من این است که نه تنها نگاه دانش آموز به اسلام و روحانیت بلکه حتی نظر خانواده وی هم نسبت به انقلاب و نظام اسلامی نگره نظر و نگرشی مثبت شده و همراه با امید باشد.
طلاب امین سهمیهای در آزمونهای استخدامی معلمان ندارند
طرح امین در دولت فعلی با جذب طلاب و روحانیون ادامه یافته است. در طرح امین در حال حاضر ۲۵ هزار طلبه اعم از حوزه علمیه برادران و خواهران به عنوان طلبه تبلیغی هفتهای چند ساعت با حضور در مدارس به سوالات دینی دانش آموزان پاسخ میدهند.
مسئولان وزارت آموزش و پرورش بارها اعلام کردند که به کارگیری طلاب در این وزارتخانه، ریالی را متوجه وزارت آموزش و پرورش نکرده است؛ این طلاب حقوقی بابت این همکاری دریافت نمیکنند و مبلغی در حد ایاب و ذهاب از طرف معاونت تبلیغ حوزه علمیه و گاهی در مناسبها، از طرف سازمان تبلیغات و یا سازمان اوقاف پرداخت میشود. در حقیقت طلاب طرح امین میدانند کار پاره وقت در مدارس هیچ گاه شغل ثابتی برای آنان نخواهد بود.
از سوی دیگر طلاب امین هیچ گاه در موضوع استخدام معلمان هم نیستند و بنا بر تأکیدات مسئولان هیچ گاه سهمیهای از ظرفیت آزمونهای استخدامی برای طلاب طرح امین در نظر گرفته نشده است. با این حال فعالیت در طرح امین میتواند یک امتیاز برای پذیرفتهشدگان مرحله کتبی آزمون استخدامی معلمان باشد که اگر در مرحلهی کتبی پذیرفته شدند؛ در هنگام مصاحبه و گزینش از امتیاز حضور در طرح امین استفاده کنند.
کد خبر 6094438 علی قدمی